กรณีดาบตร. กินเหล้าแล้วชักดาบ ไม่ยอมจ่ายเงิน 800 บาท เจ้าของร้านลดราคาให้เหลือ 400 บาทก็ไม่จ่าย สุดท้ายดาบตร.ไม่พอใจ ชักปืนยิงเจ้าของร้านจนเสียชีวิต ตอนนี้ถูกจับแล้ว แต่ครอบครัวและพนักงานยังหวาดระแวง ร้องขอความเป็นธรรม
รายการโหนกระแสวันที่ 16 พ.ย. 65 ดำเนินรายการโดย “หนุ่ม กรรชัย กำเนิดพลอย” ผลิตในนามบริษัท ดีคืนดีวัน จำกัด ออกอากาศทุกวันจันทร์-ศุกร์ เวลา 12.35 น. ทางช่อง 3 กดเลข 33 ได้สัมภาษณ์ เริง (นามสมมติ) ภรรยาผู้เสียชีวิต, ตาล (นามสมมติ) ผู้อยู่ในเหตุการณ์ ,สไปร์ท (นามสมมติ) คนแย่งปืน, กฤต น้องชายตาล ,ดร.มนต์ชัย จงไกรรัตนกุล หรือทนายแก้ว
เหตุการณ์เกิดนานหรือยัง?
เริง : 13 พ.ย. ที่ผ่านมานี้เอง ตอนนี้ลูกชาย 29 ปีแล้ว เราแต่งงานสมรสกันตั้งแต่อายุ 24 เราเคยแยกทางกันแต่อยู่ด้วยกันหลายสิบปีแล้วค่ะ
รู้จักตร.ก่อเหตุมั้ย?
เริง : รู้จักค่ะ เขาคือนายดาบสันติภาพ พี่จะเรียกว่าจ่าเฝนค่ะ แถวนั้นเขาจะเรียกแบบนั้น จริงๆ เขาเป็นดาบ แต่เราเรียกจ่าเฝน
มีความสนิทกับเขายังไง?
เริง : จ่าเฝนก็คล้ายกับญาติพี่ด้วยค่ะ
พี่เปิดร้านเอง?
เริง : แฟนพี่เปิด พี่ไม่ได้ไปดูแล มีผู้จัดการร้านดูแล เป็นร้านคาราโอเกะค่ะ
คุณตาล เรื่องราวเกิดอะไรขึ้น?
ตาล : คืนวันที่ 13 ก่อนเที่ยงคืนประมาณ 10 นาที ผู้ก่อเหตุได้เข้าไปในร้านด้วยอาการมึนเมา แล้วก็ไปสั่งเหล้าแบนนึงพร้อมมิกเซอร์ และกับแกล้มอีกนิดหน่อย หลังจากนั้นประมาณ 10 นาทีให้หลังเจ้าของร้านเดินทางมาที่ร้าน ซึ่งเป็นปกติค่ะ หลังเที่ยงคืนที่เขาต้องเดินทางมาดูแลร้าน ผู้ก่อเหตุเมื่อเห็นเจ้าของร้านเดินเข้ามาก็ไปทักทายแล้วชวนไปนั่งร้องเพลงให้ฟังในฐานะเจ้าของร้านค่ะ ว่าไปร้องเพลงให้เขาฟังหน่อย
ร้านคาราโอเกะ เหมือนเป็นไมค์เดินตามโต๊ะหรือเปล่า?
ตาล : ใช่ค่ะ
ดาบคนนี้มาบ่อยมั้ย?
ตาล : ถ้านับครั้งที่เกิดเหตุ ก็เป็นครั้งที่สี่ค่ะ ที่เขาได้เข้ามาในร้าน เดือนนึงสักครั้งนึงค่ะ สี่ครั้งที่มา มากินแล้วไม่เคยจ่ายเงินเลยค่ะ
ครั้งแรกที่มาเป็นยังไงก่อน?
ตาล : ครั้งแรกที่มาสั่งเบียร์ขวดนึงก่อนค่ะ แล้วก็ไม่จ่าย ช่วงนั้นเปิดร้านใหม่ พี่เขามาทักทายในฐานะเจ้าของพื้นที่ เราก็โอเค พี่เขาเป็นคนดูแลในพื้นที่ ไม่จ่ายก็ไม่เป็นไรค่ะ ไม่ได้พูดอะไรมาก หลังจากนั้นมาเว้นระยะห่างไปสักพักก็มาอีกรอบ เบียร์สองขวดก็ไม่จ่ายเหมือนเดิม เราก็ไม่ได้ว่าอะไร
เขามานั่งดื่ม แล้วร้องเพลงมั้ย?
ตาล : ไม่เคยร้องเพลงค่ะ เขาไม่เคยสนใจการร้องเพลง มาแค่ดื่มเฉยๆ ทุกครั้ง ทุกครั้งที่มาเมาทุกครั้ง
เขาแต่งชุดอะไรที่มา?
ตาล : ครึ่งท่อนค่ะ ข้างล่างเป็นกางเกงสีกากี ข้างบนเป็นเสื้อสีขาวบ้าน หรือเสื้อกีฬาสีบ้าง ประมาณนี้ค่ะ ทุกครั้งที่เขาเดินเข้ามาในร้าน เมาทุกครั้ง นิสัยอย่างหนึ่งที่ติดตัวเขาที่มาทุกครั้งคือชอบด่าน้องๆ ในร้านค่ะ ใช้คำพูดแรงๆ มึง กู ใช้คำหยาบๆ คายๆ จนไม่มีใครกล้าเข้าใกล้เขาค่ะ ส่วนครั้งที่สามก่อนหน้าเกิดเหตุ เขาสั่งเหล้าชุดนึง 400 กว่าบาทนิดๆ เขาก็ไม่จ่ายเหมือนเดิม เราก็โอเค ไม่เป็นไร
ครั้งที่สามที่มา ตอนนั้นห่างจากครั้งล่าสุดนานมั้ย?
ตาล : ห่างนานค่ะ เป็นเดือนค่ะ แล้วก็หายไป
จนครั้งที่สี่ ครั้งที่มีประเด็น?
ตาล : ก่อนเที่ยงคืนประมาณ 10 นาที ก่อนร้านปิดค่ะ แล้วหลังเที่ยงคืนเจ้าของร้านเข้ามา เพื่อดูแลร้านดูแลบิลตามปกติค่ะ
สามีพี่ชื่ออะไร?
เริง : เฮียเนตรค่ะ อายุ 55 ปีค่ะ
พอเฮียเนตรมาแล้วเป็นยังไง?
ตาล : พี่จ่าก็เดินเข้าไปเรียกบอกว่ามาร้องเพลงให้ผมฟังหน่อย เจ้าของร้านก็เลยไปนั่งร้องเพลงให้ฟังค่ะ เพราะพี่เนตรเขาร้องเพลงเก่ง ช่วงร้องเพลงจากเที่ยงคืนถึงตีสองไม่มีอะไรผิดปกติค่ะ เขายังร้องเพลงคุยกันดีปกติ เพราะพี่เขาไม่ได้นั่งคุยอะไรเยอะ เขาร้องเพลงอย่างเดียว พอร้องเหรียญ 70 บาทหมดก็เช็กบิลค่ะ เขาทำบิลไปให้น้องที่นั่งดื่ม นั่งชงเหล้า พอไปเคลียร์บิล ยอดมัน 810 บาท
เขากินอะไรวันนั้น?
ตาล : มีเหล้าแบนนึง แล้วก็มิกเซอร์ มีเม็ดม่วง มีฟูลมูนที่ให้น้องชงเหล้าดื่ม พอน้องเอาบิลไปให้ แกบอกว่าไม่จ่าย น้องเลยเอาบิลกลับมาที่เคาน์เตอร์ เขาก็มาบอกว่าเขาไม่จ่าย พี่เจ้าของร้านก็เดินกลับมาที่เคาน์เตอร์ นายหัวก็บอกว่าถ้า 800 ไม่จ่ายก็ลดให้เอา 400 พอ เขาก็ไม่ยอมจ่ายอีก เขาบอกว่าแค่เขามากินที่ร้านก็ดีเท่าไหร่แล้ว เขามาอุดหนุนร้านนี้ดีเท่าไหร่แล้ว มาช่วยกิน เขาบอกทำไมเขาต้องจ่าย ในเมื่อเจ้าของร้านก็นั่งกับเขา เจ้าของร้านก็รับผิดชอบไปสิ พี่เจ้าของร้านแกก็ยอมรับว่าแกไปนั่งจริงๆ แกก็ลดให้เหลือ 400 แต่ก็ไม่ยอมจ่าย
ตอนนั้นนายหัวเนตรก็ดื่มด้วย?
ตาล : ไม่ดื่มค่ะ พี่เขามีโรคประจำตัว บนโต๊ะอาจมีกินกับแกล้มบ้างนิดๆ หน่อยๆ อย่างเม็ดมะม่วง
ดาบเฝนเรียกมานั่งเองด้วย?
ตาล : ใช่ค่ะ มาขอร้อง ตอนแรกเจ้าของร้านไม่เข้าแล้วนะคะ เพราะแกมาเช็กบิลเฉยๆ เขาก็บอกว่าผมรู้ว่าพี่ไม่ดื่ม มาร้องเพลงให้ผมฟังอย่างเดียวพอ แล้วก็สั่งเหรียญไปให้ค่ะ
ดาบเฝนอายุเท่าไหร่?
ตาล : ประมาณ 50 ค่ะ
เขารู้จักกันมาก่อนมั้ย?
ตาล : รู้จักค่ะ
เป็นญาติพี่เริงห่างๆ มั้ย?
เริง : ห่างๆ ไปนิดนึง แต่ก็อยู่ในเครือญาติค่ะ บ้านเขาอยู่สงขลาเลยค่ะ
พอลดให้ 400 เขาก็ไม่จ่าย?
ตาล : นายหัวก็บอกว่าโอเค ไม่เป็นไร มึงก็หลานกูคนนึงเหมือนกัน เมามากแล้วก็กลับไปนอนเถอะ นายหัวพูดแบบนี้แล้วก็เดินไปส่งที่ประตูหลังร้าน เพราะรถพี่จ่าจอดอยู่หลังร้านค่ะ ตอนนั้นมีการเดินตามไปด้วย น้องผู้หญิงก็เดินตามไปด้วย ก็ไม่มีการใช้คำพูดรุนแรงจากเจ้าของร้าน แกย้ำประโยคเดียวว่ากลับบ้านไปนอนซะ เมาแล้ว นั่นคือประโยคที่เขาพูด ประเด็นคือพี่จ่าพยายามกลับเข้ามาในร้านอีกรอบนึง นายหัวก็บอกว่าไม่ให้เข้าแล้ว ให้น้องเขาพักผ่อน นั่นแหละค่ะ แกก็เลยเดินออกไป ทางนี้เดินหันหลังเข้าร้าน แต่น้องยังยืนอยู่ที่เดิมนะคะ เขาไม่ได้ไปไหน ยังเฝ้านายหัวอยู่ แต่นี่เดินกลับเข้าร้านแล้ว พอเดินกลับเข้าไปในร้านก็ได้ยินเสียงปืนขึ้นมานัดนึง น้องก็กรี๊ดขึ้นว่ามึงทำนายหัวกูทำไม ทีนี้อีกสักอึดใจนึง นัดที่สองก็ดังขึ้นอีก นัดนั้นเกิดจากการต่อสู้ระหว่างเขากับพี่จ่าแล้วค่ะ เพราะพี่จ่าจะเดินเข้ามาซ้ำ นัดแรกยิงขาไปแล้ว
สไปร์ทเดินไปกับนายหัวและดาบคนนี้ เห็นเหตุการณ์ทั้งหมด ว่าเกิดอะไรขึ้น ทำไมถึงเดินไปส่งนายหัว?
สไปร์ท : ด้วยความที่เขาเป็นคนนิสัยพูดจาเสียงดังอยู่แล้ว นายหัวไม่ค่อยพูดเสียงดัง พูดจาสุภาพตลอด แต่เรารู้สึกว่าเขาเหมือนจงใจมาหาเรื่อง เราก็เลยเดินตามติดนายหัวเลย เพื่อไปดูว่าเขาจะมาหาเรื่องอะไรหรือเปล่า ทั้งที่คนอื่นเข้าร้านหมดแล้ว แต่เรายังยืนตรงจุดนั้นอยู่ เรื่องของเรื่องพอนายหัวบอกให้จ่ากลับบ้าน จ่าก็เหมือนจะกลับตอนแรก แต่คล้ายๆ เขากลับมาอีกที นายหัวก็ยกมือขึ้น คล้ายๆ บอกว่าไม่ต้องเข้ามาแล้ว ให้เด็กมันพักผ่อน ร้านปิดแล้ว เมาก็กลับบ้านไปนอน พูดแบบนี้ พอพูดคำนั้นเสร็จเขาควักปืนจากข้างหลังมายิงเลย โดยไม่มีปี่ไม่มีขลุ่ย
คุณเห็นคาตาเลยมั้ย?
สไปร์ท : ใช่ค่ะ เพราะยืนห่างนายหัวไม่ถึงเมตร ทีนี้นายหัวก็ล้มลง เราก็ตะโกนว่ามึงทำนายหัวกูทำไมๆ เขาก็เดินเข้ามาเพื่อยิงที่หัวซ้ำ ตอนนั้นเราเข้าชาร์ตเลยเพื่อไม่ให้เขาทำนายหัวเรา ขณะแย่งปืนเขายิงสวนมาที่หนูนัดนึง ยิงผ่านหูไปเลย แล้วเป็นช่วงที่เราได้ยินเสียงปืนดัง มันวิ้งอยู่ในหู เขาใช้จังหวะนั้น ยิงที่หัวนายหัวค่ะ
สุดท้ายยิงได้?
สไปร์ท : ใช่ค่ะ
นัดแรกเขายิงเข้าที่ไหน?
สไปร์ท : ยิงที่ขาค่ะ นายหัวล้มลงไปเลย แล้วจะเดินมายิงซ้ำ ก็เข้าไปแย่งปืน เขาก็จงใจยิงเราเลยข้างหู พอเราวิ้ง มือก็หลุด เขาก็ไปยิงที่หัวนายหัว
ยิงกี่นัด?
สไปร์ท : ที่ขาหนึ่งนัด ที่หัวหนึ่งนัดค่ะ ณ ขณะนั้นเราเห็นเขาจ่อปืนไปที่เจ๊ตาลค่ะ
ตาล : ตอนนั้นตาลวิ่งไปดูศพผู้ตายแล้วค่ะ ไปดูนายหัวแล้วตอนนั้น ตอนวิ่งกลับมากระสุนนัดที่สามเห็นเต็มตาเลย ว่ากระสุนเข้าที่หัวแล้ว ก็เลยลงไปนั่งจับตัวนายหัว คำพูดคำนึงที่ได้ยินจากปากเขา ขณะที่เราจับผู้ตาย เขาบอกว่าเอาให้จบ เราก็หันไปมองเขา คำว่าเอาให้จบของเขา คือเขาเอาปืนจ่อมาที่เราแล้วค่ะ
คุณทำยังไง?
สไปร์ท : พอเขาพูดคำนั้น แล้วเราเห็นเขาหันปืนไปที่เจ๊ หนูโดดถีบเลย เขาก็ล้มนอนหงายลงเลย แต่มือยังจับปืนอยู่ นิ้วยังอยู่ในไกปืน พร้อมยิงได้ตลอดเวลา ก็กระโดดขึ้นคร่อมเขาเลย เอาเข่าทับคอเขาไว้ เอาเท้าเหยียบมือเขาไว้ แล้วเอามือจับปืนเขาเพื่อเอาปืนเขาออก แต่ก็ไม่ยอมออก จนเหมือนเขาจะเริ่มมีแรงขึ้นมา ก็เลยตะโกนเรียกเจ๊ๆ มาช่วยหน่อย เขาจะยิงหมดทั้งร้าน ถ้าเจ๊ไม่มาช่วย ตายหมดทั้งร้านแน่ๆ เราพูดแบบนี้ จนเจ๊เข้ามาหักนิ้วเขาออก เพื่อให้หลุดจากปืน
คุณตาลได้ปืนมาแล้วเอาปืนไปทำอะไร?
ตาล : วิ่งเอาปืนไปให้ไกลจากเขาที่สุดในตอนนั้น วิ่งไปหน้าร้านเลย เพราะตรงหน้าร้านสว่าง
คุณเอาปืนไปทิ้ง?
ตาล : เอาไปโยนให้คนนี้ค่ะ แล้วเขาเอาไปทิ้งที่พงหญ้าต่อค่ะ
พอปืนหลุดจากมือ เราทำยังไง เข่ากดคอ เท้าอีกข้างเหยียบมือไว้ ตาลดึงปืนไปได้เอาไปให้อีกคน แล้วคุณทำยังไง?
สไปร์ท : เราก็ยังทับเขาอยู่ เขาพยายามเอาเราออก เราก็ต่อยหน้าไป 2-3 ที เขาก็ยังไม่มีความรู้สึกอะไร พอเราเห็นว่าเจ๊กลับมา เราคิดว่าเขาคงเอาปืนไปทิ้งแล้ว เราก็เลยผละออกจากเขา ปล่อยเขา เพื่อไปดูนายหัว เพราะ ณ ขณะนั้นตอนเราสู้กับเขา เราไม่รู้ว่านายหัวโดนยิงอะไรบ้าง เราเห็นไม่ชัด เพื่อไปดูนายหัว ความหวังเดียวคือคิดว่านายหัวยังมีชีวิตอยู่ เขาก็ค่อยๆ เดินไปข้างร้านเพื่อไปเอาปืนกับน้องที่เอาไปซ่อน
แล้วได้ปืนไปมั้ย?
สไปร์ท : ไม่ค่ะ น้องคนนั้นเขาไม่ให้ เขาก็บอกว่าเอาปืนคืนพี่มาเถอะ ประมาณนี้
แล้วตอนเดินไปมันรู้มั้ยว่านายหัวนอนอยู่ตรงนั้น?
สไปร์ท : รู้ค่ะ มันเหมือนจับจ้องร่างนายหัวอยู่ตลอดเวลา มองเหมือนสมใจแล้วประมาณนี้ ขณะที่หลุดจากเราไป เขาเดินไปหาน้องอีกคนที่ถือปืน บอกว่าเอาปืนมาให้พี่เถอะ พี่ไม่หนี พี่มอบตัวแน่นอน เพราะพี่โทรไปหานายพี่แล้ว เขาว่าแบบนี้ เดี๋ยวนายพี่เป็นคนมาเคลียร์เอง
แล้วนายเป็นใคร?
สไปร์ท : หนูไม่รู้ค่ะ
เห็นตอนมันโทรมั้ย?
สไปร์ท : หนูก็ไม่รู้ แต่เขาพูดกับน้องคนนั้น
เห็นมันโทรมั้ย?
ตาล : ไม่ค่ะ
ตอนนั้นสไปร์ทไม่กลัวเหรอ ตอนเรากระโดดใส่เขา?
สไปร์ท : ถ้าอยู่ ณ จุดนั้น ความกลัวไม่มีแล้ว สู้ก็ตาย ไม่สู้ก็ตาย ถ้าไม่สู้มันยิงเราแน่ เพราะหันปืนไปทางเจ๊ตาลแล้ว เราคิดอย่างเดียว อย่างน้อยๆ เราสู้ เราอาจมีสิทธิ์รอด เราทำทุกอย่าง ด้วยความคิดของเรา เราก็กลัวตายเหมือนกัน แต่เราสู้ อย่างน้อยเราอาจรอด ถ้าไม่สู้น่าจะตายทั้งร้านด้วยซ้ำ เหมือนเขาไม่ให้เหลือพยาน หลักฐานไปถึงเขา ประมาณนี้
ตร.มีปืน ผมมักถามผู้ใหญ่หลายท่าน ว่าจริงๆ การกระทำที่ตร.พอไม่ได้ปฏิบัติหน้าที่ ปืนควรเก็บมั้ย จริงๆ เขาบอกว่าปืนไม่มีสิทธิ์พกด้วยนะ?
ทนายแก้ว : ครับ แล้วพฤติกรรมย่ามใจด้วยนะ อุกอาจไปหน่อย ด้วยเงิน 800 400 ผมว่าโหดเกินไป
ตอนแรกผกก.สิงหนคร เขาเพิ่งมาใหม่หรือยังไง?
ตาล : วันนั้นยังเป็นคนเก่า เขามีนโยบายเรียกผู้ประกอบการร้านคาราโอเกะทุกร้านในสิงหนครไปประชุม เรื่องการพกอาวุธปืนเข้าร้าน ให้ตรวจสอบหน่อย แต่กลายเป็นว่าตร.ในพื้นที่ สภ.นั้นด้วย กลับพกปืนเสียเอง ในเวลานอกราชการ แล้วทุกครั้งที่ไป พกปืนทุกครั้งค่ะ
ทนายแก้ว : ตอนเขากินสี่ครั้ง เขาสั่งเองแล้วไม่จ่ายเงินเลยเหรอ
ตาล : ใช่ค่ะ คงไม่มีร้านไหนยกเหล้าไปให้ลูกค้าโดยลูกค้าไม่ได้สั่งค่ะ
ทนายแก้ว : พฤติกรรมของเขากับร้านอื่นๆ เป็นยังไง
ตาล : ร้านอื่นเราไม่ทราบนะคะ แต่ร้านเราเขาไม่จ่ายค่ะ
คนแถวนั้นเอือมระอากับดาบคนนี้มั้ย?
ตาล : น่าจะประมาณนั้นค่ะ
แต่ที่แน่ๆ วันนี้ที่มา มีเหตุไม่สบายใจ น้องชายซึ่งอยู่อีกที่ แต่รู้เรื่องทั้งหมดเหมือนกัน แล้วคุณไม่สบายใจเรื่องอะไร?
กฤต : เรื่องตั้งแต่วันที่เกิดเหตุ ได้ทราบว่าลงบันทึกประจำวัน ลงเป็นทะเลาะวิวาทและยิงกัน
ตอนนั้นดาบคนนี้โดนจับยังไง?
ตาล : เขาไปมอบตัวค่ะ หลังจากเราแจ้ง 191 ไปคืนนั้น ช่วงระยะเวลาจากที่เกิดเหตุการณ์ยิงกันเกิดขึ้น 191 มาหลังเกิดเหตุการณ์ 1 ชม. ตอนนั้นผู้ก่อเหตุยังอยู่ในบริเวณที่เกิดเหตุ เราเห็นตลอดเพราะนั่งอยู่กับศพ เขาเดินกลับไปกลับมา ไม่ได้หาปืน แต่เดินกลับไปกลับมาอยู่หลังร้าน พอเจ้าหน้าที่ตร.มาถึง เราก็บอกไปว่า พี่ ไอ้คนนี้ยิง ทำไมพี่ไม่ไปจับเขา พี่มาดูอะไรคนตายแล้ว ไปจับเขาสิ
191 ว่าไง?
ตาล : เดี๋ยวเขาไปมอบตัวเอง
ทนายแก้ว : งามไส้จริงๆ
ตาล : นี่คือสิ่งที่เราได้ยินจากคนที่เราฝากชีวิตไว้ค่ะ
ผู้บังคับบัญชาระดับสูงฟังแล้วน่าตกใจนะ 191 ไปถึงที่เกิดเหตุ แต่ไม่จับคนยิง พอเขาบอกให้จับ ตร. 191 บอกว่าเดี๋ยวเขาไปมอบตัวเอง?
ทนายแก้ว : มันเป็นเหตุซึ่งหน้า ตร. 191 ต้องจับเท่านั้นครับ
157 มั้ย?
ทนายแก้ว : ถูกครับ
แบบนี้ต้องไปสืบ ไม่งั้นเป็นเรื่องน่าอับอาย?
ทนายแก้ว : เหตุมันเป็นเหตุที่เกิดทันที แล้วคนร้ายเห็นอยู่แล้วว่าอยู่ตรงนี้
ถึงได้พยายามพูดอยู่เสมอ ตร.ต้องสร้างความเชื่อมั่นให้ประชาชน แต่ต้องบอกก่อนว่าตร.ดีก็มีนะ แต่ตร.คนนี้ที่เขาบอกให้จับแต่คุณไม่จับ แล้วบอกว่าเดี๋ยวเขาไปมอบตัวเอง นี่คือความอัปยศอดสูของวงการตร. ต้องจัดการนะ ไม่ได้เลยนะ พี่กังวลใจอะไร?
เริง : กลัวไม่ได้รับความเป็นธรรมค่ะ ขอวอนผู้ใหญ่ให้ความเป็นธรรมกับพี่ด้วย (เสียงสั่นเครือ) เหมือนตอนแรกเขาชี้ให้ตร.จับแล้ว แต่ตร.ไม่จับ พี่ก็กังวลว่าเขามีผู้ใหญ่คุ้มครองอยู่ ไม่ให้ความเป็นธรรม วันที่พี่ไปแจ้งความ เขาบอกว่าไม่ต้องมาแจ้ง เพราะเขาทำคดีไปหมดแล้ว (ร้องไห้) พี่บอกว่าพี่ในฐานะเป็นภรรยาพี่ขอแจ้งความ เพราะพี่เป็นเจ้าทุกข์ เขาก็บอกว่าทำคดีไปหมดแล้วนี่ ไม่ต้องหรอก
ได้เหรอ?
ทนายแก้ว : ไม่ได้ครับ เป็นสิทธิ์ของเรา ในฐานะเราเป็นผู้เสียหาย พฤติการณ์นี้ชัดเจน กรรมเป็นเครื่องชี้เจตนา แน่นอนดาบสันติภาพคนนี้มีความผิดฐานพยายามฆ่าแน่นอน กรณีที่เขาบอกว่าเป็นการทะเลาะวิวาทหรือตั้งเหตุอะไร ผมเข้าใจว่าตร.ก็พยายามเขียน เรื่องนี้ยังไงก็เป็นเจตนาฆ่าแน่ๆ เรื่องพกพาอาวุธปืน ต้องมีโทษอีก 6 เดือนถึง 5 ปี ก็ต้องมาอีกดอกนึง กรณีนี้มีผู้เสียหายนอกจากผู้ตาย มีน้องสไปร์ทอีกคนนึงด้วย
จากนั้นก็หันปืนไปจ่อตาลอีกหนึ่งเคส?
ทนายแก้ว : นี่ก็พยายามฆ่าอีกหนึ่งกระทงครับ ตร.ควรทำสำนวนด้วยการปรึกษาคุยกัน แยกกันเป็นคู่ๆ ครับ กรณีผู้ตายเคสนึง กรณีคุณตาลเคสนึง กรณีน้องสไปร์ทอีกเคสนึง แบบนี้ผมว่าชัดเจน ถ้าจะรวมๆ แบบนี้ไม่ถูกต้องครับ
ในใบบันทึกประจำวัน เขาเขียนว่ามีการทะเลาะวิวาท ทำให้ฝั่งดาบหยิบปืนมายิง จากข้อเท็จจริงที่ฟังตรงนี้ ไม่มีการทะเลาะวิวาทอะไรกันเลยนะ?
ทนายแก้ว : ใช่ครับ แปลกใจว่าตร.มาสรุปสำนวนเองได้อย่างไร
ทำไมตร.เขียนแบบนี้ เราได้บอกตร.มั้ยว่าไม่มีเรื่องทะเลาะกันนะ?
ตาล : บอกไปแล้วว่าไม่ได้ทะเลาะกัน แค่เขาไม่ยอมจ่าย ถ้าจะมีเสียงดังก็จากพี่จ่าคนเดียว เพราะนายหัวเราไม่ได้พูดเสียงดัง
เขาประกันตัวหรือเปล่า?
ตาล : ประกันตัวแล้วค่ะ ออกมาแล้วด้วยค่ะ
เราไปคัดค้านหรือยัง?
เริง : คัดค้านแล้วค่ะ คัดค้านในศาลด้วย
ทนายแก้ว : การคัดค้านประกันตัวต้องแล้วแต่ดุลยพินิจศาล ผมเข้าใจว่าตรงนี้เราไม่ก้าวล่วงเพราะศาลให้ประกันตัวไปแล้ว แต่ถ้าเขาประกันออกไปแล้ว แล้วมายุ่งเหยิงกับพยานหลักฐานมาข่มขู่ มากระทำพฤติกรรมต่างๆ ตัวพี่ๆ สามารถไปร้องให้ศาลเพิกถอนการปล่อยตัวชั่วคราวได้ครับ เขาต้องดูเป็นกรณีๆ ไปครับ
เห็นว่าผู้ต้องหามาหาที่บ้านเหรอ?
ตาล : มาที่ร้านค่ะ มีคนเห็นว่ากลับไปป้วนเปี้ยนอยู่ที่ร้านค่ะ
ทนายแก้ว : ก็คงมีพฤติการณ์ให้เห็นเป็นเชิงสัญลักษณ์บ้างว่าพวกมึงเงียบๆ นะ อะไรแบบนี้ อุกอาจนะครับ
เรื่องนี้มุมทนายแก้ว มองยังไง เรื่องความถูกต้อง ในการที่ตร.ไปถึงที่ แต่ไม่จับ บอกว่าเดี๋ยวเขาไปมอบตัวเองผมว่ามันไม่แฟร์นะ?
ทนายแก้ว : กรณีตร.เห็นความผิดซึ่งหน้าต้องจับครับ แม้คนยิงเป็นตร.ก็ตาม ปล่อยไม่ได้ เพราะคุณไม่รู้ว่าเขาจะไปมอบตัวหรือไม่ไปมอบตัวจริง
ตร.ที่บอกเขาอยู่ที่ไหน?
ตาล : สภ.สิงหนคร ที่เดียวกันค่ะ เขารู้จักกันทั้งโรงพักมั้งคะ
พอมีเรื่องแบบนี้เกิดมา คนยิงคนตาย ตร.มาที่เกิดเหตุแล้วไม่จับ บอกว่าไม่เป็นไร ไม่ต้องจับหรอก เดี๋ยวเขาไปมอบตัวเอง อีกหน่อยกระบะซิ่ง ไม่ต้องจับไปโรงพักนะ เดี๋ยวเขาตามไปเอง ได้เหรอ หรือใครไปก่อเหตุอะไร บอกว่าไม่เป็นไร ตร.ไม่ต้องจับผมหรอก เดี๋ยวผมไปสภ.เอง ไปมอบตัวเอง ได้เหรอ อีกหน่อยจับรถเจอยาเสพติด คนขับบอกว่าเฮ้ย พี่ไม่ต้องจับตรงนี้หรอก เดี๋ยวผมไปมอบตัวเอง ได้เหรอ มันอัปยศ ผมบอกเลยผู้หลักผู้ใหญ่ต้องเอาเรื่องนะ?
ตาล : มันมีอีกอย่างนึงนะคะ ที่ทำให้เราคาใจมากกับเหตุการณ์นี้ เช้าวันที่ 13 มันมีอีกเหตุนึงที่พระสงฆ์กับแม่ชีขับรถไปชนท้ายรถพ่วงค่ะ แล้วเหตุการณ์นั้นเป็นข่าวในหน้าเพจ สภ. สิงหนคร แต่ว่าข่าวของเราไม่มีค่ะ ทุกเพจในจังหวัดสงขลา เราเสิร์จหาหมดในวันนั้น
สไปร์ท : วันนั้นเขาทำสำนวนพร้อมกันด้วยกับของเขา
อยู่ในสายกับว่าที่ร้อยตรีธนกฤต จิตรอารีย์รัตน์ เลขานุการรัฐมนตรีว่าการกระทรวงยุติธรรม กรณีนี้ ฝั่งพยานและผู้เสียหายเขากังวลใจ เพราะดาบตร.นายนั้นได้ประกันตัวออกมาแล้ว ตร.ไปถึงที่แล้วเขาไม่จับ เขาไปมอบตัวเอง ศาลก็ต้องปล่อยเพราะไม่มีพฤติกรรมหลบหนี แต่หลังจากนั้นมีการไปป้วนเปี้ยนที่ร้านอีก ทำให้ทางนี้กังวลใจ เขาต้องดำเนินการอย่างไรในขั้นตอนต่อไป?
ธนกฤต : วันนี้ท่านสมศักดิ์ได้สั่งการให้ดำเนินการด้วยความตรงไปตรงมา วันนี้ผมให้ยุติธรรมจังหวัดลงพื้นที่คุยกับแม่ของผู้เสียหายแล้ว และได้คุยกับพล.ต.ต. วรา ผู้กำกับการจังหวัดแล้ว วันนี้ท่านรับปากว่าตอนนี้ได้สั่งการให้ตร.ประกบกับดาบตร.คนนี้แล้ว ว่าไม่ให้มีพฤติกรรมไปข่มขู่พยาน แต่หากว่ามีพฤติกรรมข่มขู่ ก็ให้ร้องทุกข์พนักงานสอบสวนด้วย วันนี้ผมให้ยุติธรรมจังหวัดนอกจากแจ้งสิทธิ์เยียวยาเรื่องการเสียชีวิตแล้ว เรื่องการคุ้มครองพยาน เราให้เจ้าหน้าที่ดำเนินการเรื่องนี้ เพราะตร.ที่ทำแบบนี้อุกอาจเกินไป โดยหลักปฏิบัติตร. หากไม่ได้ปฏิบัติหน้าที่ ก็ไม่มีหน้าที่ต้องไปพกพาอาวุธปืนนะครับ คนพกพาอาวุธปืนได้ ต้องงานปราบปราม งานสืบสวน หรือจราจรเท่านั้น ส่วนงานอื่น ธุรการ เขาไม่ได้อนุญาตให้พกปืน ตรงนี้ต้องตรวจสอบ แล้วต้องเรียนว่าตร.ไม่ดีคงไม่สนับสนุนหรือเอาไว้แน่นอน เรื่องนี้จะเกาะติดให้ยุติธรรมจังหวัดเข้าไปพูดคุย ทางญาติเองก็อยากให้ไปให้การกับยุติธรรมจังหวัดเพิ่มด้วยว่าเขามีพฤติกรรมอย่างไรบ้าง วันไหนอย่างไร เป็นเจ้าหน้าที่ที่เข้าไปในที่เกิดเหตุแล้วไม่ยอมควบคุมตัวในขณะนั้น แล้วเป็นเหตุที่เกิดขึ้นแล้ว พบผู้ต้องหาก็ต้องดำเนินการจับกุมทันที
ถ้าตั้งข้อสงสัยเหมือนในหนัง เราคิดเหมือนในหนังได้มั้ย ว่าบุคคลคนนี้ไปยิงคนนี้ตาย บุคคลอีกคนนึงมาที่เกิดเหตุ แต่ไม่มีการจับกุม เพราะสมรู้ร่วมคิดกัน เพื่อให้เขาไปมอบตัว เพื่อจะได้ประกันตัวว่าไม่มีพฤติกรรมหลบหนี คิดอย่างนั้นได้มั้ย?
ธนกฤต : ก็คิดได้ เพราะดูแล้วลักษณะดังกล่าว อย่างเช่นต้องมีการปลดอาวุธปืนทันที ควบคุมตัวทันที การใส่กุญแจมือ เท่าที่ทราบเขาไม่ได้ใส่เครื่องแบบไปในสถานที่นั้นแน่นอน ต้องสันนิษฐานไว้ก่อนว่าเป็นบุคคลอันตราย ต้องควบคุมตัวด้ยการใส่กุญแจมือ อย่างไรก็ตามต้องดำเนินการก่อน แต่นี่ไม่ทำ คงให้ผู้การสอบสวนคนนั้นที่เกี่ยวข้องด้วยว่าละเว้นปฏิบัติหน้าที่หรือไม่อย่างไร ผมจะทำหนังสือถึงผบ.ตร.ว่าท่านต้องลงมากำกับ ดูแลเรื่องนี้ หรือสั่งการเรื่องนี้ ให้ความเป็นธรรมให้มากที่สุด ประสานผบ.พื้นที่ด้วย เราจะเกาะติดเรื่องนี้ให้มากที่สุดครับ
ทนายแก้วอยากบอกอะไร?
ทนายแก้ว : กรณีเมาสุราแล้วไปกระทำความผิด ไม่ได้เข้าเหตุยกเว้นนะครับ จะมาอ้างบันดาลโทสะก็ไม่ได้ ผิดเต็มๆ เจตนาฆ่าครับ กรณีคุณตาลพยายามฆ่าแน่นอน ส่วนความผิดฐานพกพาอาวุธปืน ยังไงโทษ 6 เดือนถึง 5 ปี กรณีเจตนาฆ่าก็จำคุกตั้งแต่ 15-20 ปี
